ارزشیابی برنامه درسی تربیت معلم کودکان استثنایی (مطالعه موردی دانشگاه فرهنگیان شهید بهشتی مشهد)

پژوهش حاضر با هدف ارزشیابی برنامه درسی تربیت -معلم رشته کودکان استثنایی بر اساس چهار عنصر هدف، محتوا، روش تدریس و ارزشیابی انجام شد. روش پژوهش مطالعه موردی، ابزار پژوهش مصاحبه عمیق نیمه ساختار و شرکت کنندگان نیز کلیه دانشجو معلمان و مدرسان رشته کودکان استثنایی دانشگاه فرهنگیان شهید بهشتی مشهد می باشند. نتایج تحلیل داده ها با روش تحلیل محتوای قراردادی، حاکی از آن است که در بعد اهداف، منبع اساسی انتخاب اهداف موضوع یا رشته است و در واقع به نیازهای یادگیرنده و جامعه توجه بسیار محدودی شده است. همچنین اهداف رفتاری به عنوان عمده ترین شیوه بیان اهداف بوده و توجه محدودی به بیان اهداف در قالب حل مساله می شود. علاوه بر این، در طبقه بندی اهداف تاکید اساسی بر اهداف حوزه شناختی می باشد و اهداف حیطه روانی-حرکتی و عاطفی به ترتیب کمترین میزان توجه را به خود اختصاص داده اند. در بعد محتوا نیز مهم ترین منبع انتخاب محتوا، موضوع یا رشته است، به نیازهای یادگیرنده و جامعه توجه محدود شده است و محتوا نیز در توجه به فناوری آموزشی ضعیف است. در بعد تدریس سخنرانی مهم ترین روش تدریس بوده و به استفاده از فناوری و تکنولوژی آموزشی در تدریس توجه لازم نمی-شود، علاوه بر این، تدریس انگیزه ای برای مطالعه بیشتر دانشجو معلم فراهم نمی کند، او را با انجام کارهای پژوهشی آشنا نکرده، زمینه بحث و فعالیت دانشجو معلم در هنگام تدریس فراهم نشده و همچنین دانشجو معلم در مقابل استاد منفعل بوده و استاد انتقال دهنده دانش و دانشجو معلم دریافت کننده دانش بوده و در واقع تدریس در جهت ارزشیابی و نمره محوری سوق داده می شود. در بعد ارزشیابی نیز نتایج شامل حاکمیت نمره محوری در امتحانات، فقدان رابطه همکاری و مشارکت در یادگیری، ارزشیابی مهارتهای شناختی سطح پایین، ارزشیابی وسیله ای برای گذراندن امتحانات، بازخورد نامناسب و ارزشیابی مستمر می-باشد.